Podczas różnych uroczystości takich jak wesele, święta, urodziny i wiele, wiele innych, mamy w zwyczaju przygotowywać jak najbardziej wykwintne i niekoniecznie zdrowe potrawy. Jesteśmy w swoim żywiole, gdy mamy przyrządzić coś pysznego, wszak z tego słyniemy, z syto nakrytego stołu. Lubimy dobrze sobie pojeść, pokazując i chwaląc się przy tym naszymi zdolnościami kulinarnymi. Wybierając się na daną okoliczność, idziemy ze świadomością, że przede wszystkim dobrze pojemy, a także popijemy. Taka już nasza natura, musi być dużo wszystkiego i nie zawsze jest to tylko sałatka warzywna, ale tłuściutki, soczysty karczek, bądź inne nie zawsze mało kaloryczne potrawy. Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie konsekwencje jakie za tym idą. To co z naszym organizmem dzieje się potem i jak on musi sobie radzić w późniejszym czasie, odczujemy bardzo szybko. Mowa tutaj o jakże wszystkim znanych wzdęciach. Przyjrzyjmy się więc z bliska tej nieprzyjemnej przypadłości. Wzdęcia – jakie może być pochodzenie? Zapewne każdy z nas czuł uporczywą pełność w brzuchu, spowodowaną zaburzeniem trawienia, co powodowało zapchanie jelit, bądź powtarzające się, wstydliwe gazy. Wychodzi zatem nasze ciężkostrawne jedzenie, w dużych ilościach. Drugim powodem przez, którego cierpimy jest zbyt szybkie jedzenie, oraz nadmierne picie podczas spożywania pokarmów. Wzdęcia są dość łatwe do zdiagnozowania, gdyż objawiają się one w ten sposób:
– zwiększona objętość brzucha
– wydalanie gazów
– ciągłe bekanie
– kolka
– ból w okolicach jelit.
Wzdęcia może nie zagrażają bardzo naszemu życiu, ale nie można ich też całkowicie bagatelizować. Nikt z nas nie chce czuć się niekomfortowo na żadnej imprezie, przecież idziemy po to, by fantastycznie się bawić, a nie chować się po kątach. Możemy sobie pomóc podczas tej dolegliwości popijając mięte, maślankę, możemy wybrać się na długi spacer, bądź wprowadzić do swojego jadłospisu lżejsze menu, w postaci sałatek. W ostateczności ratunkiem jak zawsze okazuje się apteka, która posiada szeroki wybór preparatów, które pomogą nam wrócić do zdrowia. Pamiętajmy jednak, o tym, żeby szanować zdrowie i dbać o to co jest dla nas najcenniejsze, czyli nasze życie.

Na pewno wielokrotnie słyszałeś powiedzenie, że muzyka łagodzi obyczaje. A czy zastanawiałeś się kiedykolwiek nad wpływem muzyki na organizm człowieka? Jeśli nie to opowiem Ci dzisiaj o muzykoterapii i lepiej poznasz działanie muzyki.
Muzykoterapia sięga swoimi początkami do czasów plemiennych. Na pewno słyszałeś o plemiennych tańcach o deszcz. Zawsze towarzyszyła im muzyka. Każde plemię czuło silny związek z muzyką i był to ważny element ich egzystencji. Szamani w wioskach używali muzyki do leczenia chorób.
Wystarczy chwilę pomyśleć i od razu nasuwa się myśl, że dobrej zabawie zawsze towarzyszy muzyka. Do każdej radosnej chwili w życiu można przypisać określoną melodię. Muzyka jest nieodłącznym elementem naszego życia i może warto zacząć ją stosować w pełnej gamie jej możliwości. Pomoże właśnie w tym muzykoterapia.
Muzykoterapia może przyjąć dwie formy. Muzykoterapię aktywną, w której uczestnik bierze aktywny udział w tworzeniu muzyki i bawi się dźwiękiem lub muzykoterapię receptywną, w której uczestnik tylko słucha muzyki i oddaje się relaksowi i wizualizacji.
Muzykoterapia nie ma jednego stałego i określonego modelu, lecz jest specjalnie dostosowana do każdej konkretnej osoby. Wykorzystuje się następujące elementy muzyki: melodię, rytm, dynamikę, barwę, tempo i współbrzmienie kilku dźwięków (harmonię).
Badania naukowe udowodniły, że zależnie od użytego elementu można uzyskać w słuchaczu różne stany emocjonalne, np. radości poprzez dźwięki wysokie lub nastrój zadumy i majestatu poprzez dźwięki niskie.
Muzykoterapia ma na celu osiągnięcie stanu rozluźnienia i uspokojenia. Umożliwia również poznanie siebie samego jak i również siebie nawzajem.
Muzyka na też wpływ na funkcjonowanie organizmu ludzkiego, np: wpływa na napięcie mięśni, układ oddechowy, krążenia i pokarmowy, łagodzi ból, pomaga przy rehabilitacjach.
Muzyka pełni funkcje stwórcze do zabawy, pozwala na wspólne przeżywanie emocji, uszczęśliwia.
Muzykoterapia w Polsce od 2012 jest objęta certyfikatami, które wydaje Polskie Towarzystwo Muzykoterapeutów (PSMT).

Jeszcze sto lat temu, ludzkość nie miała najmniejszego pojęcia na temat istnienia genów oraz tego, jaką rolę grają one w funkcjonowaniu całego organizmu. Tymczasem dzisiaj odbywają się pierwsze próby leczenia różnego rodzaju defektów genetycznych.
Choroby genetyczne są w większości przypadków nieodwracalne i zawsze pozostają nieuleczalne. Jednakże w niektórych przypadkach możliwe jest zatrzymanie rozwoju schorzenia poprzez próby zahamowania symptomów danej choroby.
Jednakże obecnie coraz częściej mówi się o terapii genowej i o tym, jak obiecujące mogą być jej wyniki. Terapia genowa, jak sama jej nazwa wskazuje, jest terapią, która działa na poziomie genetycznym danego pacjenta. Ma za zadanie celować w konkretny defekt genetyczny, który jest podstawą wystąpienia danego schorzenia. Można to osiągnąć na wiele sposobów. Terapia genowa powinna doprowadzić do „naprawy” uszkodzonego genu, czyli zamienić go na prawidłowy allel, lub też wprowadzić do komórek organizmu brakujący gen. Wszystko zależy od tego jakie nieprawidłowości powodują występowanie danych problemów genetycznych.
W większości przypadków terapia genowa jest wręcz niemożliwa, zwłaszcza, jeżeli schorzenie dotyczy wszystkich komórek organizmu. Obiecujące są jednak wyniki badań w przypadku schorzeń, których skutki dotykają tylko danej grupy komórek, na przykład gdy choroba dotyczy danej grupy komórek krwi. W takich przypadkach możliwe jest uzyskanie łatwiejszego dostępu do komórek, w których nieprawidłowy gen powoduje wystąpienie najgorszych symptomów choroby i tym samym możliwe są manipulacje w celu zamiany zmutowanego allelu na allel prawidłowy.
Choć terapia genowa w dużej mierze pozostaje w fazie początkowej, na świecie trwają już badania kliniczne, nakierowane na takie choroby genetyczne jak hemofilia czy mukowiscydoza. Tym samym z dnia na dzień ludzkość jest coraz bliższa uzyskania pierwszych sukcesów w leczeniu powszechnie występujących chorób genetycznych. Terapia genowa to zatem szansa na nowe życie dla milionów ludzi na świecie!

Tuberkulina, znana również jako oczyszczona pochodna białkowa, jest kombinacją białek stosowanych w diagnostyce gruźlicy. To zastosowanie jest określane jako test skórny tuberkulinowy i jest zalecane tylko dla osób z wysokim ryzykiem. Wstrzyknięcie wykonuje się na skórę. Po 48 do 72 godzinach, jeśli obszar obrzęku jest większy niż pięć do dziesięciu milimetrów, wynik testu uznaje się za pozytywny.
Częste działania niepożądane obejmują zaczerwienienie, swędzenie i ból w miejscu wstrzyknięcia. Czasami mogą wystąpić reakcje alergiczne. Próba tuberkulinowa może być fałszywie dodatnia u osób wcześniej szczepionych BCG lub zakażonych innymi typami prątków. Test może być fałszywie ujemny w ciągu 10 tygodni od zakażenia, w wieku poniżej 6 miesięcy oraz u osób zakażonych przez wiele lat.
Tuberkulina odkryta przez Kocha była ekstraktem glicerynowym prątków gruźlicy i została opracowana jako lekarstwo na gruźlicę, ale redukcja zgonów nie była zgodna z oczekiwaną od leczenia tuberkuliną. Brytyjskie starania o utworzenie „przychodni” w celu badania, diagnozy i leczenia osób ubogich osiągnęły lepsze wyniki, ponieważ struktura systemu edynburskiego obejmowała leczenie całych rodzin osób cierpiących na gruźlicę. Przykład przychodni dr Hilda Clark przy ulicy Somerset był szczególnie wyraźny ze względu na skuteczne leczenie mniej dotkliwych przypadków. Clemens von Pirquet, austriacki lekarz, odkrył, że pacjenci, którzy wcześniej otrzymali iniekcje ze szczepionki przeciwko ospie mieli szybsze, bardziej surowe reakcje na drugie wstrzyknięcie. Zastosował słowo „alergia”, aby opisać tę reakcję nadwrażliwości. Wkrótce potem von Pirquet odkrył, że ten sam rodzaj reakcji miał miejsce u osób zarażonych gruźlicą i dlatego odkrył użyteczność tego, co stało się tuberkulinowym testem skórnym. Osoby z aktywną gruźlicą były zwykle tuberkulinami dodatnimi, ale wiele z nich z rozsiewem i szybko postępującą chorobą było negatywnych. Doprowadziło to do powszechnego, ale błędnego przekonania, że ​​reaktywność tuberkuliny jest wskaźnikiem odporności na gruźlicę.

Trądzik to problem nie tylko nastolatków. Powszechnie uważa się, że trądzik to efekt zmian hormonalnych charakterystycznych dla okresu dorastania. Niestety, trądzik występuje także u dorosłych. Widok nastolatka o cerze trądzikowej nie budzi wielkiego zaskoczenia, to prawda, że u młodzieży w okresie dojrzewania dolegliwość ta występuje niezmiernie często. Dorosły z twarzą obsypaną wykwitami trądzikowymi nie jest już tak powszechnie spotykany. Wiadomo, że hormony mają znaczący wpływ na powstawanie trądziku, ale czy wyłącznie one odpowiadają za zły stan naszej cery? Zła dieta – winowajca numer dwa. Nieodpowiednia dieta bogata w cukier i tłuszcz, także w bardzo dużym stopniu pogarsza stan wizualny naszej twarzy. Oczywistym winowajcą jest też po prostu niewłaściwa pielęgnacja. Kluczem do sukcesu jest więc unikanie niezdrowych produktów spożywczych, udanie się do dermatologa i endokrynologa oraz dobranie odpowiednich kosmetyków do pielęgnacji cery (a także pozostałych części ciała dotkniętych trądzikiem, jak na przykład plecy czy ramiona). Ale co, jeśli to nie pomaga lub pomaga na krótko? Ostatnio słyszy się coraz częściej o negatywnym wpływie stresu na nasz organizm, więc pojawia się pytanie: czy stres ma wpływ na zmiany trądzikowe? Odpowiedź brzmi: tak. Oczywiście każdy z nas reaguje na różne czynniki inaczej, każdy z nas inaczej przeżywa stres, normalne jest więc, że nie dla każdego codzienne stresy będą skutkowały trądzikiem. Warto jednak poobserwować swój organizm i sprawdzić czy przypadkiem stres nie ma na nas bardzo złego wpływu. Jeśli staramy się pozbyć trądziku na różne sposoby i efekty wciąż nie są zadowalające na tyle, by uznać sprawę trądziku za zamkniętą, powinniśmy poszukać źródła problemu jeszcze w stresie. Połączmy zdrową dietę z ewentualnymi lekami, kosmetykami i relaksacją. Technik relaksacyjnych jest całe mnóstwo. Musimy poszukać czegoś odpowiedniego dla siebie i poczekać cierpliwie na efekty. Pamiętajmy, latami pracowaliśmy złym stylem życia na pewne dolegliwości, więc nie możemy oczekiwać natychmiastowych efektów. Bądźmy wytrwali!

Wychodzisz od lekarza i zastanawiasz się co znaczy słowo jonogram? Albo się nie dopytałeś, bo głupio było zapytać, albo po prostu zlecił badanie nie wyjaśniając po co? Powodów można znaleźć wiele, jednak nadal w głowie kołacze pytanie, co to jest jonogram. Po co owe badanie w ogóle wykonywać? Po prostu jest to zbiór elektrolitów. Elektrolity są to pierwiastki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
W skład jonogramu wchodzą (w nawiasie normy) następujące pierwiastki: sód (136-145 mmol/l), potas (3,5-5,1 mmol/l), chlorki (95-105 mmol/l), wapń (2,1-2,6 mmol/l), magnez (0,8-1,0 mmol/l) oraz
fosforany (0,81-1,62 mmol/l u dorosłych oraz 1,3-2,26 mmol/l u dzieci).
Jonogram jest badaniem wykonywanym podczas poboru krwi w prawie każdym laboratorium. Badanie jest refundowane, jednak czasem spora grupa osób korzystających z prywatnej części służby zdrowia musi zapłacić za badanie. Koszt badania waha się w granicach rzędu kilkudziesięciu złotych, w zależności od miasta, laboratorium.
Jonogram jest badaniem powszechnym w ocenie leczenia m.in. nadciśnienia tętniczego, choroby nerek, wątroby.
Częstymi objawami do zlecenia badania są: nieprawidłowe ciśnienie tętnicze krwi, obrzęk kończyn dolnych czy zaburzenia rytmu serca, osłabienie, zaburzenia koncentracji, zaburzenia snu, silne biegunki i wymioty, podejrzenie chorób metabolicznych. Są to oczywiście jedne z wielu sytuacji w jakich lekarz pierwszego kontaktu może zaproponować zestaw badań.
Zarówno nadmiar jak i niedobór mogą mieć niebezpieczne skutki dla zdrowia.
Po odebraniu wyników dowiadujemy się czy nasz organizm zmaga się z nadmiarem czy niedoborem pierwiastków, a może wszystko w normie. Często spotykana u Polaków suplementacja witamin niekorzystnie wpływa na nadmiar elektrolitów. Warto się zastanowić czy w ogóle jest sens faszerować się tonami cudownych specyfików, może warto zwrócić uwagę na własną dietę. Pamiętajmy o owocach, warzywach, zbożach. Często to co zdrowe znajduje się w zasięgu ręki, nie zawsze szczęścia trzeba szukać w aptece.

Stany chorobowe organizmu często objawiają się wizualnie na naszej skórze, stąd jej obserwacja może nam wiele powiedzieć o ogólnym stanie zdrowia. Zaczynając od wyprysków czy zaczerwienień na wysypkach kończąc, możemy się z nich wiele dowiedzieć o naszej diecie czy przebytych chorobach.

Pokrzywka – czego jest objawem? Może ona wystąpić na całym ciele. Najdokuczliwsze w niej jest uciążliwe swędzenie na całym jej obszarze. Charakteryzuje ją także zaczerwienie i różnej wielkości bąble na skórze. Pokrzywka może wystąpić w efekcie kontaktu z alergenem różnego rodzaju jako reakcja skórna. Może także pojawić się po spożyciu alergenu. Taka sytuacja może nastąpić od razu po jego spożyciu albo po jakimś czasie, dlatego nie należy obszaru poszukiwań winnej substancji ograniczać do ostatnich paru godzin, ale lepiej szukać nawet do 24 godzin wstecz.

Kiedy zapytamy siebie, pokrzywka – czego jest objawem? Przede wszystkim możemy ją skojarzyć z oparzeniem ciała właśnie przez pokrzywę, która rośnie niejednokrotnie przy drogach lub trasach spacerowych. Łatwo dzięki temu skojarzeniu stwierdzić, jak wizualnie objawia się pokrzywka na ciele, ale także każdy zna uczucie, które towarzyszy takiemu oparzeniu pokrzywą. Jest to ważne ze względu na określenie, w szczególności u dzieci, z jakiego rodzaju objawem skórnym mamy do czynienia. W dzisiejszych czasach często rodzice dzwonią do pediatry prowadzącego ich dziecko, jeszcze zanim pojawią się w jego gabinecie. Mogą wtedy dokładnie opisać, co dolega ich córce czy synowi i zapytać: pokrzywka – czego jest objawem? Lekarz jest wtedy w stanie nawet przez telefon zalecić pierwsze kroki, które można podjąć, aby ukoić objawy. Ważne jest jednak przede wszystkim ustalenie przyczyny takiego stanu naszej skóry.

Należy pamiętać, aby jednocześnie nie ignorować wystąpienia zmian skórnych, ale także z drugiej strony ich nie demonizować. Jeżeli objawy się nie nasilają, możemy szukać przyczyny w czynniku zewnętrznym i jego ustalenie jest kluczowe, aby zapobiec wystąpieniu pokrzywki w przyszłości.

Słyniemy z tego, że lubimy celebrować różne okazje rodzinne, świąteczne, okolicznościowe. Na naszych stołach goszczą tradycyjne potrawy, jak i pojawiają się smaki z różnych kultur świata. Jesteśmy narodem, który nie boi się eksperymentować, czy smakować nowych dań. Łączy nas też fakt, że pomimo nowych trendów jakie teraz wchodzą, czyli zdrowa żywność, szczupła sylwetka, to i tak jedno pozostaje niezmienne- kochamy jeść. Nasza kuchnia nie należy do najzdrowszej, gdyż królują u nas kotlety, bigos, różnego rodzaju mięsa, jest tłusto i niezdrowo. Rzadko przyrządzamy zdrowe posiłki. Podczas uroczystości nasze stoły uginają się od jedzenia, a my nie potrafimy sobie odmówić, tej jakże sycącej przyjemności. Tyczy się to również świąt, gdzie najbardziej jesteśmy narażeni na ciągłe podjadanie, czy zajadanie się w dużych ilościach pysznościami przygotowanymi przez gospodynię. Musimy jednak uważać i stopniowo dawkować przyjmowany pokarm, ponieważ późniejsze konsekwencje, mogą przynieść niechciany efekt. Dla tych którzy nie potrafią zapanować nad swoim wilczym apetytem, krótka notka o tym, do czego prowadzi niepohamowana chęć jedzenia. Przejedzenie – skutki świątecznego obżarstwa:
– ociężałość,
– nadwaga,
– wzdęcia,
– zgaga,
– mdłości.
Nie zapominajmy, że kiedy my wcinamy kolejną porcję, nasza trzustka, wątroba i żołądek, muszą ciężko pracować, by wszystko wróciło do normy, bądź się nie pogorszyło. Alkohol, który zazwyczaj też się pojawia nie polepsza sytuacji, dlatego miarkujmy wszystko ile się da.
Jak sobie zatem radzić, gdy nie będziemy w stanie oprzeć się pokusie i będziemy jedli wszystko, to co nam podadzą? Przede wszystkim nasz organizm będzie domagał się dużej ilości wody, która wypłukiwać będzie stopniowo, to co w naszym ciele jest zbędne. Długi spacer z naszą drugą połówką, lub pupilem też jest świetnym rozwiązaniem, pomoże spalić nam zbędne kalorie. No i oczywiście umiar, we wszystkim, czy to w jedzeniu, czy w piciu alkoholu. Pamiętajmy w zdrowym ciele, zdrowy duch, a przecież nie chcemy zmarnować czasu, jaki możemy spędzić z rodziną.