O tej chorobie najczęściej słyszymy w okresie jesiennym, kiedy zmuszeni jesteśmy częściej przebywać w miejscach, gdzie znajduje się dużo ludzi. Zwykle aż pięć procent ludzi na co dzień zmaga się z pokonaniem tej choroby. O zarażenie się wcale nie jest trudno – wystarczy przebywać w pobliżu zarażonej osoby. Za zakażenie jest odpowiedzialny świerzbowiec ludzki – mikroskopijnej wielkości pasożyt, który daje jednak w kość swoją obecnością w organizmie. Świerzbowiec wywołuje nieznośne swędzenie skóry oraz bardzo charakterystycznie wyglądające wykwity na skórze. Najczęściej rozwojowi tej choroby pomaga niekoniecznie częste korzystanie z łazienki czy prysznica, a także niski standard socjalny miejsca zamieszkania oraz brak urządzeń sanitarnych w domu. O świerzbie najczęściej można usłyszeć w odniesieniu do wojen oraz imigrantów, którzy nie mają możliwości zadbania o swoją higienę osobistą w odpowiednim wymiarze. Świerzbowiec zagnieżdża się w ludzkim naskórku, a stamtąd przedostaje się wykonanymi przez siebie kanalikami do dalszych części ciała. Samice w kanalikach składają jaja, a sam pasożyt bardzo szybko się rozmnaża. Trzeba tez pamiętać, że świerzb bardzo lubi miejsca ciepłe, najchętniej rozwija się wiec na przykład w pośladkach, w pępku czy w narządach rodnych i najczęściej pojawia się w miejscach, w których pracuje sporo ludzi w jednym miejscu, a także w skupiskach dzieci w wieku przedszkolnym czy szkolnym.
Bezpośredni kontakt jest niebezpieczny
Świerzbem najprościej można zarazić się przez bezpośrednie dotykanie osoby z zainfekowaną skórą czy samej skory. Na szczęście podanie ręki czy uścisk nie jest w stanie nas zarazić, dopiero dłuższe przebywanie w bliskości z dana osobą jest niebezpieczne, na przykład podczas uprawiania seksu lub ze względu na mieszkanie w jednym domu czy mieszkaniu; groźne może być także korzystanie z tej samej pościeli podczas snu czy pożyczanie ubrań od osoby zakażonej. Podobnie niebezpiecznie może być w pociągach z wagonami sypialnymi. Również dzieci często są narażone na tego pasożyta ze względu na zabawy w sporych skupiskach dzieci i niekoniecznie regularne pilnowanie higieny – na przykład częstego mycia rąk, zwłaszcza po zabawie czy przed jedzeniem. W przypadku dzieci jednak chorobę te można najłatwiej zidentyfikować, ponieważ na stopach oraz na dłoniach pojawiają się zmiany – grudkowata wysypka.
Jak można poradzić sobie ze świerzbem?
Pierwszym krokiem po zauważeniu u siebie zmian związanych ze świerzbem jest jak najszybsze udanie się do dermatologa, który obejrzy skórę i potwierdzi lub zaneguje samodzielną diagnozę. Samo schorzenie nie jest bardzo trudne do wyleczenia, a powikłania zdarzają się raczej rzadko, konieczne jest jednak wdrożenie odpowiednich środków farmakologicznych. Do zdiagnozowania wystarczy stwierdzenie, ze swędzenie ciała nasila się szczególnie w chwilach, kiedy skora jest rozgrzana, a więc albo w nocy, albo po wzięciu gorącej kąpieli. Po zbadaniu powierzchni skóry można znaleźć pod mikroskopem również nory, w których świerzbowiec składa jaja.
