Choroby reumatyczne coraz częściej dotykają młodsze osoby, a nawet dzieci. Ich przyczyną może być uprawianie sportów, nadwaga, ale także skłonności genetyczne, na które nie mamy wpływu. Choroby te objawiają się dotkliwym bólem stawów, który może bardzo uprzykrzać życie. Chorzy często muszą zrezygnować z aktywnego stylu życia, ograniczać ruch i zażywać tabletki przeciwbólowe. Takich objawów nie należy bagatelizować, ale zgłosić się do lekarza tak by znalazł on przyczynę i zalecił terapię.

Zwyrodnienia stawów – przyczyny i sposoby na bóle stawów

Jedną z przyczyn jest nadwyrężenie, którego możemy nabawić się w pracy, ale także w domu podczas sprzątania czy w trakcie biegania. Stawy stają się sztywne, a ból dotkliwy na tyle by ograniczyć nasze dotychczasowe aktywności. Czy to znaczy, że sport jest zakazany? Zgodę musi wyrazić lekarz, który zaleci odpowiednie leczenie. Stosowanie maści i leków bez recepty może przynosić chwilową ulgę, jednak nie rozwiąże problemu. Najlepiej zgłosić się do ortopedy, który po zleceniu badań takich jak RTG, USG czy rezonans magnetyczny, będzie w stanie przepisać odpowiednie lekarstwa. Te mogą złagodzić objawy, a przede wszystkim przeciwdziałać dalszemu postępowi choroby. Jednak poza lekami powinniśmy dbać o siebie bardziej – zwracać uwagę na swój tryb życia, nie forsować się. Zalecane są także kąpiele z użyciem olejków eterycznych, które działają rozgrzewająco. Ulgę może przynieść również stosowanie plastrów rozgrzewających, które nakleja się na noc. Jednak nie należy ich stosować codziennie. Ortopeda z pewnością doradzi nam także ćwiczenia, które możemy wykonywać by podnieść komfort życia. Jednak czasami potrzebne jest włączenie specjalnych ćwiczeń, które wykonujemy z asystą fizjoterapeuty. Pomocne są też zabiegi z użyciem laserów, lamp czy hydroterapia. Włączenie ruchu do swojego życia z pewnością wpłynie też dobrze na sylwetkę. Warto również zastanowić się nad swoją dietą, czy jest odpowiednio zbilansowana by dostarczała nam potrzebnych witamin i składników?

Dolegliwością, dla której wiek nie ma znaczenia i coraz młodsi ludzie zmagają się z nią, są wszelkiego rodzaju bóle pleców. Niewiele osób myśli o tym, że sami przyczyniają się do takiego stanu rzeczy. A naprawdę wystarczy minimalnie zadbać o siebie, zmienić nawyki aby nasz kręgosłup był w dobrej kondycji.
Bóle pleców i kręgosłupa – rodzaje i możliwe przyczyny.
1. Efekt biernego stylu życia
Wszędzie jeździmy samochodem, nawet do sklepu, który znajduje się za rogiem podjeżdżamy. Robimy sobie ogromną krzywdę, ponieważ nawet codzienne czynności związane z aktywnością fizyczną pobudzają mięśnie w całym ciele do pracy. Natomiast mięśnie przykręgosłupowe, które są w miarę przyzwoicie wykształcone będą „trzymały” w ryzach kręgosłup, nie dopuszczając do powstawania skrzywień, a w efekcie bólu.
2. Niegroźny ból pleców
Plecy mogą nas boleć po intensywnych ćwiczeniach, ale jest to zupełnie normalna sprawa, ponieważ poruszane zostały mięśnie których na co dzień nie używamy. Po mniej więcej dwóch dniach dolegliwość na ogół mija, a plecy będą nam wdzięczne ponieważ każda optymalna aktywność fizyczna sprawia, że kręgosłup jest w lepszej formie.
3. Ból spowodowany pracą
Bóle mogą pojawić się, gdy przybieramy nienaturalne pozycje i musimy w nich długo funkcjonować ze względu na pracę czy inne obowiązki. Dolegliwości mogą pojawić się na dole kręgosłupa czyli w części krzyżowej lub lędźwiowej. Są efektem ciężkiej fizycznej pracy, która wymaga zginania się.
Kręgosłup piersiowy najczęściej nam dokucza, kiedy mamy do czynienia z ciężka pracą wykonywana rękami, lub gdy siedzimy przy biurku w niewłaściwej pozycji.
Szyjna część kręgosłupa to najczęstsza przypadłość osób pracujących przy biurku. Dlatego nie można powiedzieć, że praca w biurze nie jest pracą fizyczna, bo siedząc w wymuszonej pozycji wiele godzin naprawdę można się zmęczyć.
4. Niewłaściwe odżywianie
Zła dieta doprowadza do otyłości, a ponadprogramowe kilogramy obciążają kręgosłup. Zatem odpowiednia waga jest nie tylko wyznacznikiem fajnego wyglądu, ale także komfortem dla pleców.

Chcemy mieć spokojny sen, chcemy być wypoczęci po spokojnie przespanej nocy, chcemy mieć siły do działania, po bezstresowym i miłym śnie. Trzeba przyznać rację wielkim filozofom, którzy wynieśli na piedestał swoje teorie, znane na całym świecie. Chcieć to móc. Jednak czy na pewno?
Nie chcemy się pocić w nocy, a jednak dopada nas ta nieprzyjemna dolegliwość, nie chcemy mieć kaca po wielkiej imprezie w wypasionym hotelu z gwiazdami z telewizji, a jednak czasami mamy, nie chcemy mieć zajadów w kącikach ust, ale nas to dopada, nie chcemy być łysi jak kolano, niestety włosy z wiekiem wypadają, nie chcemy mieć zaskórników na nosie, niestety je mamy.
Objawy tych schorzeń, czy przypadłości są różne.Zależy od wieku, płci, intensywności życia, higieny, uwarunkowań neurologicznych.
Pocenie się w nocy – objawem jakich schorzeń mogą być nocne, dolegliwości?
Najczęściej jest to znany nam kac, kac gigant. Oczywiście jak mówimy tu o dorosłym człowieku, który poszedł po bandzie i wypił morze wódki na imprezie u znajomych, bawił się pijąc alkohol przez parę dni, to takie objawy, szczególnie w nocy są jak najbardziej możliwe. Poty i co trzeba podkreślić, dość śmierdzące pory, wydała organizm, gdy dopada nas kac. Człowiek w osiemdziesięciu procentach składa się z wody i gdy przeholuje z alkocholem, ten organizm musi wydalić kiedyś ten płyn. Wydalany jest moczem, kałem, ale i właśnie potem.
To najczęstsze pocenie się w nocy, ale oczywiście są też inne przyczyny, nie tylko skutki pijarskich ekscesów, ale i występująca u kobiet menopauza, wszystkim znana gorączka, kaszel i zatkany nos, ale też bardzo znany ludziom stres i nocne omamy.
Schorzenia te są dość dokuczliwe i aby z nimi walczyć, szybciutko trzeba udać się do dobrego lekarza. Nie pajaca, który nas nie wysłucha i nie wyleczy, ale do prawdziwego fachowca, profesjonalisty w swoim fachu. Takich lekarzy jest mnóstwo i wystarczy jedna wizyta, aby przekonać się o ich nieszablonowych, ale i skutecznych działaniach. Dobry lekarz, zawsze nam pomoże.

Gorączka u dziecka może świadczyć o całkowicie różnych rzeczach i konieczne jest rozgraniczenie temperatur, o których mowa. Gorączka u dziecka – co musisz o niej wiedzieć? Przede wszystkim nie każda gorączka powinna prowadzić do zastosowania leków przeciwgorączkowych. Temperaturę do 37,5 stopni, tym bardziej u bardzo małych dzieci i niemowląt, można zaliczyć do normy, którą trzeba obserwować, ale niekoniecznie musi świadczyć o rozpoczynającej się chorobie.

Niemowlęta często ze względu na wiek mają podwyższoną temperaturę, ponieważ ich organizm dopiero uczy się termoregulacji a sytuacje, w których się znajduje, podwyższają nieznacznie temperaturę ciała. W szczególności dzieci po przebudzeniu lub karmieniu piersią mają tendencję do posiadania podwyższonych wyników na urządzeniach pomiarowych. Naturalnym jest fakt, że po byciu otulonym w kocyk lub przytulonym przez ciepłą mamę, ciepłota ciała może wzrosnąć.

Często także u dzieci występuje gorączka podczas ząbkowania, ponieważ ten proces wymaga wysiłku od organizmu dziecka oraz powoduje obolałość i stres, co ma wpływ na temperaturę. Należy ją wtedy obserwować i zbijać syropami na gorączkę po przekroczeniu 37,5 stopnia.

Wysoka temperatura występuje także w przypadku tak zwanej trzydniówki. Jest to choroba, która trwa właśnie 3 dni, objawia się wysoką gorączką a po 3 dniach dziecko nagle ma na ciele wysypkę, która po jakimś czasie zanika. W tym przypadku temperatury zazwyczaj wahają się w okolicy 38-39 stopni i konieczne jest stosowanie leków przeciwgorączkowych. W przypadku wystąpienie innych objawów takich jak kaszel i katar, lepiej udać się do lekarza w celu zbadania dziecka i dokładnej diagnozy, ponieważ sam syrop może nie starczyć. Warto wspierać wtedy także organizm dziecka naturalnymi sposobami, podając syrop z cebuli czy mleko z miodem i czosnkiem.

Każda gorączka dziecka powinna wprowadzić rodzica w stan gotowości, aby obserwował swoje dziecko, by nie ominąć żadnych innych objawów nawet jeżeli temperatura jest tylko nieznacznie podwyższona. Jak to przy dzieciach, zawsze lepiej dmuchać na zimne.

Zielony jęczmień – właściwości i zastosowanie w odchudzaniu To temat, który z całą pewnością będzie w stanie zainteresować nawet sporą grupę osób. Nic zresztą w tym dziwnego, ponieważ ten specyfik staje się coraz bardziej popularny jako suplement diety dla wszystkich tych osób, które odchudzają się, ale i dla tych, które starają się dbać o zdrową dietę. Pochylmy się zatem nad tym tematem, bo warto nieco go zgłębić. Może sami zaczniemy stosować ten suplement diety. Czemu nie, skoro przynosi oczekiwane efekty?
Zielony jęczmień – właściwości i zastosowanie w odchudzaniu sprawdziło już sporo ludzi. Nie trzeba nikomu specjalnie tłumaczyć, jak trudno czasami jest się odchudzić. Nawet zrzucenie kilku kilogramów w niektórych przypadkach graniczy z cudem. Wiele zależy od determinacji samego zainteresowanego, ale duże znaczenie ma też metabolizm. Jedni chudną łatwiej, a inni z kolei długo muszą walczyć dosłownie o każdy kilogram. Tak to już jest, niestety.
Ale wróćmy do zielonego jęczmienia i sprawdźmy, jakie jego właściwości wspomagają odchudzanie. Przede wszystkim ten specyfik jest doskonałym źródłem witamin i składników mineralnych. Ciekawostką jest to, że zawiera on więcej witaminy C niż sok pomarańczowy oraz więcej beta-karotenu niż marchew. Poza tym zielony jęczmień to bogactwo egzogennych aminokwasów i błonnika pokarmowego. A wysoka zawartość rozpuszczalnego błonnika pokarmowego, który przyspiesza metabolizm tłuszczu w organizmie, co powoduje chudnięcie oraz dodatkowo obniża stężenie cholesterolu we krwi. Warto też wspomnieć, że zielony jęczmień ma też właściwości
przeciwzapalnie, przeciwnowotworowe i przeciwwirusowe. Pomaga także w leczeniu trądziku i owrzodzeń, działa też odkwaszająco. Jak widać, zielony jęczmień to rzeczywiście suplement o szerokim spektrum zastosowania. Warto chyba rozważyć zaaplikowanie sobie tego specyfiku. Najpierw jednak trzeba zgłębić temat, bo w końcu nie ma co eksperymentować z własnym zdrowiem. Ale o tym chyba wszyscy doskonale wiedzą, bo to nic nowego.

Jak podnieść odporność przed zimą? Takie rozważania podejmuje większość osób, aby uchronić się przed zimowym spadkiem odporności.
W sezonie zimowym i grypowym ważne jest, aby wiedzieć, co możemy zrobić, aby utrzymać silny i zrównoważony układ odpornościowy, aby zachować zdrowie i uniknąć infekcji.
Organizm potrzebuje wielu składników odżywczych, takich jak witaminy A, C, D i E, a także minerały selenowe i cynkowe oraz Omega 3s, które wspomagają układ odpornościowy. Należy skoncentrować się na jedzeniu pełnych pokarmów, takich jak wysokiej jakości białko zwierzęce, rośliny strączkowe, całe ziarna, orzechy i nasiona, a także mnóstwo świeżych owoców i warzyw.
Trzeba unikać przetworzonych mięs, smażonych potraw, napojów bezalkoholowych, przetworzonych wypieków lub produktów zawierających sztuczne słodziki lub rafinowane cukry. Zbyt dużo jedzenia hamuje układ odpornościowy.
Świeże owoce i warzywa są naszym najlepszym źródłem witaminy C, która pomaga wzmocnić nasz układ odpornościowy i utrzymać nasze ciało w zdrowiu. Doskonałymi źródłami witaminy C są jagody, cytrusy, kiwi, papryka i ciemnozielone warzywa.
Woda pomaga w produkcji limfy, która przenosi białe krwinki i inne komórki układu odpornościowego. Pobyt w stanie nawodnionym to jedna z najlepszych rzeczy, które możesz zrobić dla swojego zdrowia. Dla dodatkowego wzmocnienia dodaj plasterek cytryny, który zapewni dodatkową witaminę C.
Przewlekłe zmęczenie zwiększa ryzyko chorób. Ciało odmładza się i wzmacnia, gdy jest w spoczynku. Jeśli możesz, śpij 7 do 8 godzin dziennie, a w razie potrzeby zrób popołudniową drzemkę. Twoje ciało ci podziękuje.
Wiadomo, że około 80% naszego układu odpornościowego znajduje się w naszym układzie trawiennym. Utrzymanie zdrowego jelit jest bardzo ważne dla utrzymania silnego układu odpornościowego. Probiotyki to dobre bakterie, które można znaleźć w pełnych i sfermentowanych produktach żywnościowych, takich jak surowa kiszona kapusta, miso, jogurt, kefir, kimchi i mikroalgi lub w postaci suplementów. Jeśli bierzesz suplementy, najlepiej wybrać markę, która oferuje różne źródła bakterii i najlepiej schłodzoną.

Skrzywiona przegroda nosowa może nieść ze sobą wiele nieprzyjemnych konsekwencji. Jedną z nich jest chroniczny, nawracający i trudny do wyleczenia katar. Nękające pacjenta nieżyty górnych dróg oddechowych potrafią skutecznie zatruć życie, a to dopiero wierzchołek góry lodowej.
Przegroda nosowa, jak sama nazwa wskazuje, dzieli nos na dwie części. Ciągnie się ona aż do gardła, osiągając średnio długość dziesięciu centymetrów. Jej skrzywienie zwykle nie jest widoczne gołym okiem, ponieważ nie powoduje z reguły deformacji zewnętrznej części nosa. Zdarza się, że jest to wada wrodzona, jednak bardzo często do uszkodzenia przegrody nosowej dochodzi podczas urazów twarzoczaszki.
Skrzywiona przegroda nosowa – dlaczego warto zdecydować się na zabieg operacyjny? Odpowiedź jest banalna – jest to jedyny sposób, aby pozbyć się przykrych dolegliwości będących wynikiem tego defektu.
Skrzywienie przegrody nosowej sprawia bardzo często, że nie ma możliwości oddychania przez nos. Sprawia to ogromny dyskomfort, zwłaszcza podczas snu. Ciężko jest również oczyścić nos z zalegającej w jego wnętrzu wydzieliny. Spływa ona do gardła, gdzie może powodować rozwój procesów zapalnych.
Problemy z oddychaniem, będące wynikiem skrzywienia przegrody nosowej, skutkują dokuczliwymi bólami głowy. Nos jest również narządem zmysłu węchu, a pośrednio również smaku. Jeśli powietrze nie może przez niego przepływać swobodnie, odczuwanie smaków i zapachów może być zaburzone.
Korekta nieprawidłowej krzywizny przegrody nosowej jest możliwa jedynie podczas zabiegu operacyjnego. Do operacji takiej klasyfikuje pacjenta lekarz laryngolog. Blizna, będąca pozostałością zabiegu operacyjnego, nie jest z reguły widoczna i nie szpeci twarzy. Niezbędna jest kilkudniowa hospitalizacja, oraz duża ostrożność w okresie gojenia się nosa, tak aby nie dopuścić do wystąpienia nowego urazu. Zaleca się również powstrzymanie się przez okres kilku tygodni od intensywnego wysiłku fizycznego. Jest to drugi, po usunięciu migdałków, najczęściej wykonywany zabieg laryngologiczny.

Co to jest body detox? To bardzo modne ostatnio określenie, stosowane chętnie przez dietetyków oraz osoby dbające o zdrowie. Szczególnie kobiety bardzo się interesują, co to jest body detox? Niemal każdej kobiecie zależy na tym, aby wyglądać atrakcyjnie i zdrowo. Szukają więc różnorodnych metod, mających im w tym pomóc. Co to jest body detox? Czy może on pomóc kobietom w walce o urodę i młody wygląd? Okazuje się, że jak najbardziej! Moda ta jest bardzo zdrowa i korzystnie wpływa nie tylko na figurę, ale także cerę, włosy i paznokcie. W takim razie, co to jest body detox? Jest to oczyszczanie organizmu z zalegających w nim toksyn poprzez odpowiednie zabiegi w specjalistycznych gabinetach. Ich działanie jest bardzo szerokie- wspomagają one odchudzanie, niwelują zmęczenie i osłabienie organizmu, pomagają w leczeniu licznych schorzeń. Co to jest body detox? O zabieg ten oraz jego działanie coraz częściej pytają klientki różnych gabinetów, szukające innowacyjnych metod na poprawę ogólnej kondycji i zdrowia organizmu. To moda, która może przynieść sporo korzyści. Mimo że jest to coraz popularniejsza moda, wiele osób nie wie jeszcze, co to jest body detox? Nie muszą szukać odpowiedzi daleko. Zabieg ten jest już dostępny w bardzo licznych gabinetach terapeutycznych. Uważa się, że świetnie wpływa nie tylko na ogólną kondycję organizmu, ale też lepsze samopoczucie oraz wygląd. Co to jest body detox? Warto znać odpowiedź na to pytanie i skorzystać osobiście z takiego zabiegu. Polecany on jest szczególnie osobom, które na co dzień niekoniecznie zdrowo się odżywiają, a także często czują się przemęczone i osłabione. Co to jest body detox? Jest to nie tylko nazwa zabiegu, ale także urządzenia, którym się go wykonuje w wielu gabinetach. Jego działanie polega na pobudzeniu pracy komórek. Co to jest body detox? Nazwa ta oznaczać może także popularne diety oczyszczające organizm z toksyn, wspierające pracę wątroby oraz jelit. Są one bardzo chętnie stosowane przez kobiety w celu uzyskania lepszego zdrowia i figury.

Bób należy do warzyw strączkowych, grupy niezwykle wartościowej z punktu widzenia żywienia człowieka. Okazuje się jednak, że może on być wykorzystywany w profilaktyce i leczeniu wielu chorób, także tych określanych jako cywilizacyjne.
Warto przyjrzeć się bliżej zaletom, jakie posiada bób – właściwości i wartości odżywcze bobu były znane już od stuleci. Współczesne badania pozwoliły wiedzę tę uściślić i jeszcze lepiej wykorzystać pozytywny wpływ tego warzywa na organizm ludzki.
Osoby cierpiące na choroby układu krążenia powinny wprowadzić bób do swojej diety. Zawarte w nim białko może, przynajmniej częściowo, zastąpić białko pochodzenia zwierzęcego, Pacjenci ci powinni ze względów zdrowotnych ograniczyć spożywanie mięsa, ponieważ zawiera ono duże ilości niezdrowych nasyconych kwasów tłuszczowych. W bobie mamy niezwykle korzystny stosunek jonów sodu i potasu, a zawarty w nim błonnik redukuje poziom cholesterolu we krwi.
Bób jest także wykorzystywany w leczeniu anemii, niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z anemią mikrocytarną, czy megaloblastyczną. Warzywo to jest bogate w kwas foliowy, żelazo i witaminę B12, a związki te skutecznie pomagają uporać się ze zbyt małą ilością czerwonych krwinek.
Bób jest jednym z najlepszych źródeł biologicznie aktywnej formy dopaminy. Jest to neuroprzekaźnik, na niedobór którego cierpią osoby, u których zdiagnozowano chorobę Parkinsona. Spożywając bób, można uzupełnić poziom tego związku, a co za tym idzie poprawić sprawność ruchową pacjenta.
Należy pamiętać o tym, że najwięcej witamin znajduje się w skórce bobu. Warto więc jeść go bez obierania. Aby ograniczyć utratę cennych substancji w procesie obróbki termicznej, powinno się ziarna gotować na parze, lub młode spożywać na surowo.
Jedzenia bobu powinny unikać osoby cierpiące na dnę moczanową. Każdy, kto ma problemy z układem pokarmowym także powinien wyeliminować bób z diety, ponieważ może on wywoływać wzdęcia. Problem ten można jednak wyeliminować, zalewając ziarna gorącą wodą i pozostawiając je w tej wodzie na godzinę przed gotowaniem.